Słów kilka o kinder-otaku*

*określenie wymyślone przez Magdę, bardzo adekwatne.


Otwieram Piekielnych. Kolejna urocza historyjka o nastolatce napastowanej przez Mohera za uczenie się, tu cytuję "hurygany" i rozmawianie po japońsku z Azjatką. Nosz jasna cholera. Czasami mam wrażenie, że ludzie piszą takie rzeczy niemal krzycząc "patrzcie na mnie, jestem taka ORYGINALNA , ej Japonia, ej mrok, zło i Hello Kitty".

Jadę autobusem. Obok mnie dziewczyna maksymalnie 15 letnia, nie więcej taksuje wściekłym wzrokiem mój żółty płaszcz i wysokie buty. Blond-czarna grzywka przesłania jej jedno z przeszywających mnie wzrokiem oczu i opada na demonstracyjną, wielką przypinkę w klapie kurtki z napisem Kuroshitsuji. Źle przekłuta, wyraźnie źle gojąca się warga i kolczyk w nią wbity niemal przyprawiają mnie o mdłości. Znów to samo "mrok, zło, bój się mnie".

Z opowieści Matki - jedzie kolejką a obok niej laska z toną lakieru na włosach, odbiera wściekle dzwoniący telefon z melodyjką z The Gazzete tym wysokim, wstrętnym MOSZI MOSZI głosem, wyraźnie z siebie zadowolona.

Poważnie, nie mam pojęcia od kiedy bycie fanem Japonii zaczęło zobowiązywać cię do wzbudzania postrachu wśród społeczeństwa. Nie wiem też jak miłość do tego kraju może stawiać cię ponad innymi ludźmi. Pasją czuję się związana z ludźmi żyjacymi albo w wiecznym strachu przed sobą albo w poczuciu "jestem najlepsza" albo z kolei "jestem najbardziej oryginalna evaa". Cały czas pamiętam tą słynną, fandomową historyjkę o tym jak Japonia zrobiła się zbyt popularna więc wszyscy poszli słuchać k-popu i uczyć się hangula. No błagam...

Patrzę jak rzucają się na siebie, opluwają wzajemnie kolejne zespoły, wokalistów, wyzywają ich od ciot, pedałów i pedofili, zamiast konstruktywnie skrytykować pojedynczy kawałek hatuja całą płytę, wokalistę, członków zespołu i jego rodzinę do pięciu pokoleń wstecz. Wyrobiły we mnie odruch, kiedy słyszę, że ktoś słucha The Gazzette momentalnie włącza mi się czerwona lampka mimo, ze zespół sam w sobie nie jest zły (swoją drogą czemu większość kinder otaku to fanki Gazzette? Takie to dziwnawe...).

I patrzę jak przemykają w tych swoich rozkloszowanych spódnicach, płaszczach, makijażu, w kiepsko poprzekłuwanych dziwnych częściach twarzy i zastanawiam się nawet nie po co ale czemu dziwią się, że ludzie zwracają na nich uwage i mają jakieś ale. Jeśli robisz z sobą coś takiego bądź gotowy na to, że zwrócisz ją na siebie i że mogą cię zjechać, miej przygotowaną odpowiedź a nie patrzysz w przestrzeń i marudzisz, że środowisko jest nietolerancyjne. Nosz kurde U don't say! Jest, a ty naucz się to akceptować i rób co chcesz o ile jesteś na to gotowa.

Czego nauczyłam się z mojej własnej notki? Że zerwało mi się sznurowadło w Creepersach więc powinnam teraz z całej tej rozpaczy puścić Protoplasta i się załamać.
A tak zabieram się za pracę domową od Miko.
Wszystko lepsze niż pisanie eseju na oświecenie.